De draad kwijt?

Soms lijken de verhalen van patiënten sterk op elkaar, maar af en toe zit er eens één tussen die onverwacht verrassend is.

Puck's verhaal was eigenlijk een dag of 4 eerder al begonnen: ze gaf een paar keer over en liep daarna de tuin in. De eigenaar nam aan dat ze misschien naar buiten ging omdat ze nog misselijk was, maar vervolgens is er drie dagen niets meer van Puck vernomen. Toen ze weer thuiskwam maakte de eigenaar zich zodanig zorgen over het gebrek aan eetlust en de misselijkheid dat hij bij ons een afspraak maakte voor Puck.
Ze maakte hier gelukkig nog wel een alerte indruk en liet zich eigenlijk goed onderzoeken. Nu zijn brakende katten geen ongewoon verschijnsel in de dagelijkse praktijk, en aangezien de oorzaak van de klachten zich meestal binnenin de kat bevindt, zijn wel wel gewend dat lichamelijk onderzoek vaak niet zoveel bijzonderheden oplevert.
Niets bleek echter minder waar bij Puck: tijdens het onderzoek viel op dat ze onder de tong een wond leek te hebben. In de bek kijken bij een kat is soms een hele uitdaging, maar met een beetje moeite lukte het toch en bleek de wond helemaal om de tongbasis (het deel van de tong dat vastzit aan de bodem van de mond) heen te lopen, alsof iets ingesneden had in het weefsel.
Omdat we vermoedden dat de veroorzaker van de wond nog aanwezig was, hebben we Puk een beetje suf gemaakt en toen nogmaals gekeken. Diep in de wondgroeve bleek een dunne draad te lopen: waarschijnlijk had Puck per ongeluk het uiteinde van een draadje naaigaren ingeslikt, waarna het andere uiteinde precies in een lusje om de tong was gaan zitten. Het nare van zoiets is, dat het uiteinde dat in de darm terechtkomt eigenlijk de meeste schade aanricht: door de sterke kneedbewegingen van de darmen en het feit dat één uiteinde van de draad nog vastzit in de mond, stroopt de darm zich op over de draad. De strakgespannen draad is zo dun dat hij als een soort 'eiersnijder' werkt, gaat insnijden in de darmwand en daar uiteindelijk dwars doorheen gaat.
Na overleg met de eigenaar van Puck (Puck lag immers nog onder narcose) hebben we besloten de buik open te maken om te kijken hoe groot de schade was en of deze nog te herstellen was.
Eenmaal aan het opereren zagen we dat de draad op 2 plaatsen al aan de buitenzijde van de darmwand te zien was en er dus al helemaal doorheen gesneden had. Om de draad te kunnen verwijderen (de lus om de tong hadden we inmiddels al doorgeknipt om de spanning er een beetje af te halen) hebben we op nog twee plaatsen de darm open moeten maken. Na het hechten van in totaal dus 4 'wonden' in de darmwand hebben we alles zorgvuldig schoongespoeld en de buik weer dichtgemaakt.
Darmoperaties zijn altijd spannend, vooral in een geval als dit, wanneer er risico is dat bacteriën uit de darm in de buikholte terecht zijn gekomen. Als dat gebeurt kan er een buikvliesontsteking ontstaan en is een dier in veel gevallen ten dode opgeschreven.
Grote opluchting dus toen Puck niet alleen de eerste nacht maar ook de week erna goed doorkwam! Inmiddels is ze zowel vanbinnen als vanbuiten weer als nieuw, nu maar hopen dat ze in het vervolg voor veiliger speelgoed kiest......